Πολύ συχνά ακούμε τον όρο ΚΑΡΠΑ αλλά γνωρίζουμε ότι η άμεση εφαρμογή της κάρπα αυξάνει κατά πολύ τα ποσοστά επιβίωσης? Γνωρίζουμε τι κάνει και γιατί πρέπει να την εφαρμόσουμε άμεσα?
Σε αυτό το άρθρο θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στα πιο καυτά ερωτήματα σχετικά με την κάρπα.
Η καρδιοπνυεμόνική αναζωογήνηση (ΚΑΡΠΑ) προσπαθεί να διατηρήσει με τεχνητό τρόπο την καρδιά, τον εγκέφαλό και γενικά, τον ανθρώπινο οργανισμό στην ζωή έως ότου έρθει το ασθενοφόρο.
Όταν κάποιος καταρρεύσει, πρώτο μας μέλημα είναι να ελέγξουμε αν αναπνέει. Εφ όσον διαπιστώσουμε ότι δεν αναπνέει, πρέπει άμεσα να αρχίσουμε ΚΑΡΠΑ.
Αμέσως μόλις διαπιστώσω ότι δεν αναπνέει, πρέπει χωρίς δισταγμό να αρχίζω την εφαρμογή της καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης. Κάθε λεπτό που περνάει είναι κρίσιμο. Από τα πρώτα 4-6′ καρδιακής ανακοπής, αρχίζουν οι πρώτες εγκεφαλικές βλάβες αν δεν αρχίσουμε άμεσα ΚΑΡΠΑ. Μετά τα 8-10′ χωρίς βοήθεια (κάρπα) αρχίζουν οι μόνιμες εγκεφαλικές βλάβες.
Για τους ενήλικες η αναλογία είναι 30 θωρακικές συμπιέσεις και 2 διασωστικές αναπνοές.
Σε παιδιά, το 2022 το πρωτόκολλο άλλαξε και είναι 15 θωρακικές συμπιέσεις και 2 αναπνοές.
Τις αναπνοές τις δίνουμε σε αγνώστους εφ΄όσον έχουμε ειδικό προστατευτικό μαντηλάκι ή μάσκα εμφυσήσεων. Η μάσκα μας προστατεύει από τυχόν μόλυνση ( AIDS, ηπατίτιδα, covid).
Στην οικογένεια μας δεν τίθεται τέτοιο θέμα εκτός και αν έχουμε κάποιο σοβαρό μεταδοτικό νόσημα και δεν θέλουμε να τους το μεταδώσουμε.
Αν δεν έχουμε μαντηλάκι ή δεν θέλουμε να κάνουμε αναπνοές, μπορούμε και ΠΡΕΠΕΙ να κάνουμε μόνο θωρακικές συμπιέσεις.
Τρείς είναι οι λόγοι που σταματάμε να κάνουμε καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση.
1ον. Είδαμε σημάδι ζωής ή τον επαναφέραμε στην ζωή. Σε κίνηση του θύματος, βήχα, αναπνευστικές κινήσεις, θα πρέπει να σταματήσουμε για να ελέγξουμε να αναπνέει. Δεν κάνουμε ΚΑΡΠΑ σε ανθρώπους που αναπνέουν!
Οι Έλληνες δυστυχώς δεν γνωρίζουν να κάνουν κάρπα. Η Ελλάδα, βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις στην Ευρώπη στην παροχή Καρδιοπνευμονικής Αναζωογόνησης (ΚΑΡΠΑ) από παρευρισκόμενους και στην επιβίωση από ανακοπή καρδιάς. Οι κυριότερες αίτιες που οι Έλληνες δεν δίνουν πρώτες βοήθειες είναι η άγνοια και ο φόβος της ευθύνης.
Η Ελλάδα έχει θεσμικό πλαίσιο για την χρήση αυτόματου εξωτερικού απινιδωτή σε δημόσιους χώρους το οποίο αναφέρεται στο ΦΕΚ 219/τΒ/22.2.2007 που δημοσιεύτηκε η Υ.Α/οικ155576 «Κανόνες οργάνωσης συστήματος καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης (ΚΑΑ)».
Το ΦΕΚ ορίζει την υποχρεωτική εκπαίδευση όλων των επαγγελματιών υγείας στη βασική υποστήριξη της ζωής και στην αυτόματη εξωτερική απινίδωση (ΑΕΑ), αλλά δύναται να εκπαιδευτούν και οι μη επαγγελματίες υγείας (πολίτες) στα ανωτέρω , με τις διαδικασίες που προβλέπονται στην εν λόγω Υπουργική Απόφαση (πολίτες, έφηβοι, παιδιά) στα ανωτέρω, με τις διαδικασίες που προβλέπονται.
Δύναται σημαίνει ότι έχουν την δυνατότητα/μπορούν να εκπαιδευτούν και οι πολίτες. Αυτό δεν το καθιστά υποχρεωτικό από την στιγμή που δεν το αναφέρει.
Η ΚΑΡΠΑ και η ΑΠΙΝΙΔΩΣΗ είναι ιατρική πράξη αλλά όσον αφορά το κομμάτι των πρώτων βοηθειών, είναι μια πρακτική δεξιότητα που ο καθένας μπορεί να μάθει.
Το διευκρινίζουμε αυτό καθώς κυκλοφορούν πολλά άρθρα που αναφέρουν ότι η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική και για τους πολίτες. Ενώ ξεκάθαρα αναφέρει ότι είναι υποχρεωτική για τους επαγγελματίες υγείας.
Τι λέει ο ΠΟΥ: ”απλέ πολίτη κάνε έστω κάτι, το χειρότερο που μπορείς να κάνεις είναι να μην κάνεις τίποτα”,